Die titel van my redaksioneel was 'bedreiging van die breyten' omdat ek wou verwys na Breytenbach se heel eerste gepubliseerde (en bekroonde) gedig 'bedreiging van die siekes' in die Eugene Marais-bekroonde digbundel die ysterkoei moet sweet. In dié gedig stel Breyten ons voor aan homself, se^ presies watter tipe mens hy is, en ook dat hy (en ons) as mens tydelik is. 'ons kom en ons gaan is soos water uit die kraan' skryf hy in 'n ander gedig. Met sy Zen-Buddhistiese ondertoon beklemtoon hy die vervloeentheid van lewe en dood, en beskryf in dié gedig hoe sy begrafnis moet wees.

Die kop van my hoofartikel kon dus op twee maniere gelees word: dat Breyten 'siek' is, en dat ons almal dit weet, en dat ons werklik nie hoef om te gee wat hy skryf nie, juis omdat hy buitendien reeds dood is. Soos Roland Barthes tog se^: die outeur is reeds dood. Dit kan ook gelees word as Breyten Breytenbach wat nou 'n bedreiding is vir die US. Either way, dis ook vir interpretasie.

Dié skrywe het aanleiding gegee tot dié voorbladstorie van Die Burger 2 dae later.