So besluit ons by Die Matie toe om verskeie mense te vra om No Lesser Place te resenseer. Hermann Giliomee het vroeer die jaar aangebied om die boek vir ons te resenseer. Ons wou sy opinie uitbalanseer met 'n T-opsionis se opinie. Dus het ons vir prof Anton van Niekerk gevra. So ook twee studente (een met oogmerke vir die T-opsie, een met oogmerke vir die A-opsie) en twee buitestaanders. Die een was 'n besoekende professor van Oxford en die ander ... Breyten. Ons het ook 'n resensie van ds Nico Smit (pa van die Nico wat lead singer van Arbor was) ontvang maar teen dit besluit. Ons het ook o.a. Annie Gagiano en Anton Kannemeyer gevra om die boek te resenseer, maar hulle het die aanbod van die hand gewys.

Die grootste kopseer wat die hele oefening veroorsaak het was die uitleg van die resensies omdat ons net 1 bladsy gehad het vir alles. Breyten was die enigste een wat by die minimum hoeveelheid woorde gestick het, al die ander het die maksimum van 200 woorde (soos ons elkeen gevra het) oorskrei. Dit was dus buiten die uitleg daarvan ook nog moeiliker om die artikels te sny so dat dit steeds sin maak. Dit was dan die resultaat: